005 - Met lege handen de hemel binnenkomen

Het evangelie is heel simpel en voor elke mens bereikbaar: wie de naam van de Heere aanroept wordt gered (Romeinen 10:13). Dat blijkt wel overduidelijk uit de gebeurtenis van de misdadiger aan het kruis - nee, het was geen moordenaar - van wie Jezus zegt dat hij VANDAAG nog met Hem in het paradijs zal zijn (Lukas 23:43).
Maar wat veel christenen niet meteen begrijpen, is dat deze man dan wel het eeuwige leven heeft gekregen, maar hij helaas met lege handen de hemel binnenkomt. Zijn hemelse bankrekening is leeg. Ja, hij is binnen, maar wel als een straatarme bedelaar.

Dat blijkt uit de woorden van Paulus in 1 Korinthe 3:12-15. Je kan in je leven bouwen met goud en zilver of met stro. Stro verbrandt in het vuur van het oordeel van God zal eens geveld zal worden, maar goud blijft.
Of je bouwt zelfs helemaal niet natuurlijk en dan heb je het prachtige fundament van de genade van Jezus liggen onder je leven, maar ben je verder toch gewoon dakloos en je slaapt onder de open lucht.

Is het genade of werken? Wel, naar mijn idee is het helemaal niet zo moeilijk en is er al helemaal geen tegenstelling: door genade worden we aangenomen en voor onze werken worden we beloond. Dat is alles. Je kan dus in genade aangenomen worden en verder geen loon krijgen. Je kan ook in genade aangenomen worden, vervolgens hard werken voor het Koninkrijk van God en op die manier stapels goud verdienen. Je verdient de hemel niet met hard werken. Maar je verdient wel hemels goud met hard werken voor de Heer.
Of je wordt bijvoorbeeld gecompenseerd voor de dingen die je aangedaan zijn en voor het lijden dat je hebt ondergaan voor Gods Koninkrijk. Uw loon is groot in de hemel, zegt Jezus daarover in Lukas 6:20-23.

Je hoeft NIETS te doen, wordt er wel gezegd, God houd van je zoals je bent. Maar als ik de rest van mijn leven nutteloos door moet brengen, omdat het toch ALLEMAAL genade is, waarom leef ik dan nog? Haal me dan maar thuis Heer uit dit tranendal. Of wil God luie lummels dan?

Nee, ik wil graag verschil maken. Het liefst veel, maar als dat niet lukt, is een klein beetje ook goed. Zoveel als mij - in genade - gegeven wordt. En dus werk ik. Studeer ik. Schrijf ik. Schrijf ik deze column. Hoop en bid ik dat ik anderen mag inspireren of aanmoedigen om dichter bij God te komen. Paulus zegt dat zo: Het is nodig om hier in dit lichaam te blijven omwille van JULLIE (Filippenzen 1:24).
En ja, als ik positieve feedback krijg, helpt me dat om de juiste richting te bepalen. Niet om hier en nu vooral maar op jacht te zijn naar een heleboel waardering van mensen om zo mijn eigenwaarde een beetje op pijl te houden. Als het DAAR om zou gaan, heb ik mijn loon al. Nee, juist om te midden van de feedback de stem van God te horen en te kunnen zeggen: kijk, DAT is de juiste richting. Op die weg moet ik doorgaan. We moeten vrucht dragen toch? Dan wil ik ook graag vrucht zien. En zo niet, dan houden we nog vol.

Om een voorbeeld te noemen: in de tijd dat ik programma’s maakte voor de EO kon kritiek vanuit de directie of de achterban mij HELEMAAL NIETS schelen en voor zover ik me dat kon veroorloven, trok ik me er dan ook niets van aan. Of met andere woorden: ik zocht de eer van mensen niet.
Het enige criterium dat voor mij gold was dit: ik wilde dat mensen die niet geloofden en toevallig bij mijn programma uitkwamen, niet onmiddellijk met kromme tenen weg zouden zappen. Ik wilde dat hun nieuwsgierigheid geprikkeld zou worden en ze zouden zien dat geloven ook op een niet-brave manier kon. En af en toe kregen we dan wel eens feedback van ongelovigen, zoals: naar de EO kijk ik niet, maar (het programma) ‘PETER’ vind ik wel leuk. Daardoor wist ik dat ik op de goede weg zat, die de Heer wilde dat ik zou gaan.

Wat dat allemaal precies uitgewerkt heeft, zal straks wel blijken op mijn hemelse bankrekening, waar overigens ook nog wel wat schulden van betaald zullen worden. Jazeker zijn mijn schulden vergeven. Maar schulden worden vergeven VOOR ZOVER je ze niet zelf kan betalen. Zacheüs betaalde toch ook viervoudig zijn eigen schulden af, omdat hij dat ZELF kon doen? En op die manier vond hij genade bij God. Zie je?
Daarom, als ik een hemels tegoed opgebouwd heb en ik maak vervolgens schulden, dan worden die daarvan afgetrokken. En als die schulden zo groot worden dat mijn tegoed op nul of minder komt te staan, dan is het door Gods genade dat ik überhaupt nog de hemel binnen mag, zoals het dat vanaf het begin al zo geweest is.

Dus, lieve broers en zussen, nu jullie genade gevonden hebben in de ogen van God en daarom voorbestemd zijn om het paradijs binnen te gaan... kom alsjeblieft niet met lege handen de hemel binnen, zolang we nog tijd hebben hier op aarde om daar iets aan te doen.

Zo, dat moest ik even kwijt.