Met enige regelmaat wordt ik er door medechristenen van beschuldigd VALSE LEER te brengen, onbijbels te zijn, klinklare onzin uit te kramen en noem maar op wat voor termen er allemaal acceptabel zijn in christelijke kring. Ik begrijp dat wel hoor. Dat komt omdat ik graag vastgeroeste kerkmensen wakker wil schudden om eens na te denken over de platgetreden paadjes waar zij telkens maar in kringetjes op rondlopen. Of ik probeer simpelweg dezelfde dingen eens van een andere kant te zien en dat is voor sommigen heel erg lastig. Dus ik VRAAG er in zekere zin om. En toch vind ik het aan de andere kant ook wel diep triest.
Want vanwege al die vermeende ‘valse leer’ hebben wij eeuwen aan kerkscheuringen gehad en wat heeft dat veel kapot gemaakt. Details van allerlei leer was belangrijker dan eenheid in de Heer en liefde en geduld voor elkaar. Mijn eigen grootvader is als predikant om vage - zo niet heel erg foute - redenen de kerk uitgeschopt. Christenen maken er een grote hobby van elkaar te verketteren om van alles en nog wat. En dat is... heel erg fout in zichzelf en absoluut niet wat Jezus voor ogen stond toen hij het gebed om eenheid bad van Johannes 17. Want ik denk dat God barmhartigheid liever heeft dan het stipt volgen van de kleine lettertjes, zoals God barmhartigheid liever had dan het stipt volgen van de offer-voorschriften.
Goed, natuurlijk moeten we ‘zuiver in de leer’ blijven. En dat is Jezus Christus en die gekruisigd, of specifieker: zoals bijvoorbeeld geformuleerd is in de geloofsbelijdenissen. Ieder die dat kan beamen is mijn broeder of zuster in de Heer. Hoe je vervolgens denkt over van alles en nog wat, zijn SUPERinteressante bijzaken.
Toen wij jong waren, hadden we een mopje, dat als je een rondleiding krijgt door de hemel, je ergens bij een grote muur komt waar je heel stil moet zijn en fluisteren. Als je vraagt
waarom, dan zei Petrus dat daar de Gereformeerd Vrijgemaakten zitten. Die dachten namelijk dat zij de enigen waren daar...
Prijs God dat die afschuwelijke geschiedenis nu in 2023 ongedaan gemaakt, doordat de kerk waar mijn grootvader uitgeknikkerd was fuseert met de kerk die daardoor ontstaan was. Maar laat
me deze vraag eens stellen: hoeveel broeders en zusters in de Here heb jij in 2023 al verkettert? En hoelang ben je van plan daar nog mee door te gaan?
Ik begrijp het wel. Iedereen vindt altijd dat hijzelf het grootste gelijk heeft. Dat heb ik ook. En dat geldt voor christenen en niet-christenen hetzelfde. Kijk maar hoe het er aan toegaat in het land en in de politiek. Het probleem met christenen is echter dat zij van hun eigen gelijk al heel snel een Goddelijk Gelijk maken. Mijn of onze exacte lezing van dit bijbelvers is de enige juiste en door God geïnspireerde interpretatie. En dan kan je al heel snel vervallen tot het elkaar om de oren slaan met bijbelteksten om je gelijk te bewijzen, en tot het veroordelen van elkaar.
De kunst die veel christenen kennelijk nog moeten leren is dat zij toch houden van broeders en zusters die theologisch niet (helemaal) op hetzelfde spoor zitten als zij. Alsof jij, of
jullie kleine groepje alle hoogte, diepte en breedte van de bijbel onder de knie gekregen hebben? Alsof er niets meer te leren valt? Alsof het niet interessant is om de dingen eens op een andere manier te bekijken?
Als
mensen diep van mening verschillen met mij, dan schaar ik dat maar onder de veelkleurige wijsheid van God. Net zoals de engel Michaël niet eens een oordeel over de duivel uitsprak, zo laat ik het oordeel over andersdenkenden
ook maar aan de Heer over.
Begrijp me niet verkeerd: ik houd van een goede discussie. God heeft het laatste woord als het gaat om de betekenis van Zijn Woord. Maar zoals Paulus zegt: wij zien als door een spiegel in raadselen. En Petrus zegt dat Paulus “naar de hem gegeven wijsheid” schrijft en het daarom niet altijd even gemakkelijk te begrijpen is. Er zijn veel dingen waar vaak geen simpele theologische antwoorden op zijn.
Dus laat me weer eens een knuppel in het hoenderhok gooien dan: kunnen we nu eindelijk eens stoppen met ruzie maken over manieren van dopen? Paulus doopte het HELE HUIS van de gevangenbewaarder van Filippi. Je gaat mij niet vertellen dat daar geen kinderen bij waren. Elk argument tegen kinderdoop kan ook gebruikt worden tegen de besnijdenis. Bij God zijn kinderen inclusief. Maar afgelopen zondag is tot mijn GROTE vreugde mijn negende kleindochter OPGEDRAGEN. Denk je nou werkelijk dat ik het in mijn hoofd haal om mijn eigen dochter te verketteren vanwege een verschil van inzicht over de bijbelteksten hierover? Ik zie haar hart en DAT stemt mij tot grote vreugde. Ik denk dat God ook naar ons hart kijkt.
En ach ja... als jong-volwassene had zij een periode in haar leven, waarin zij zich afzette tegen het geloof, maar ze is God zij dank weer bij Hem teruggekomen. Ik heb haar toen op haar
verzoek ZELF, samen met een oudste van de Vergadering, gedoopt. Hoe mooi is dat alles?
En daarom kijk ik nu uit naar het moment dat mijn kleindochter besluit om ook gedoopt te worden. Wat zou het zelfs mooi zijn, als IK dat tegen die tijd ook zou mogen doen? Bij God is
het inclusief.
Dus ja, ik kan verder kijken dan mijn theologische bril lang is, omdat God barmhartigheid wil en ik de verkettergeest uitgebannen heb.
En DAT... zouden meer mensen moeten doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten