029 - Waarom ik (onder anderen) Poetin NIET 70x7 maal vergeef

Één van de meest voorkomende problemen bij bijbeluitleg is dat je één tekst neemt en dit tot het extreme doortrekt. Want het staat er toch zo? En dit is zelfs mogelijk met een groep van teksten.

Zo hadden wij in de tijd dat ik voor Youth for Christ werkte, te maken met een zwerver die regelmatig in onze koffiebar kwam. Het bleek uiteindelijk, niet omdat hij het evangelie graag wilde horen of enig gezelschap zocht, maar om zijn slag te slaan als iemand weer eens een portemonnee onbeheerd liet, of een fiets niet goed vastgezet had. Wij waren een inkomstenbron voor de man. Maar hij deed zich voor als iemand die tot geloof wilde komen en geholpen wilde worden. En wij wijzen niemand af natuurlijk. Als hij gesnapt werd, kwam hij met hangende pootjes aanzetten en vroeg om vergeving. En tja, weiger dat dan eens.
Hij had kans gezien onderdak te krijgen in een pand waar jeugd van een kerk uit Eindhoven woonde. Hij mocht een scooter van één van hen lenen, die hij prompt meenam en verkocht. Dat was behoorlijk wat geld voor een student. Hij vroeg de jongen om vergeving waar ik bijstond. Met de grootst mogelijke moeite en tranen in de ogen vergaf de jongen hem. 

Wil je mij vergeven, vroeg hij. Nee, zei ik.

Toen ik doorkreeg wat zijn spel was, verklaarde ik hem tot ongewenst persoon in onze koffiebar en weigerde hem toegang. Hij belde een keer aan... Ik deed de deur open... Wil je me vergeven, vroeg hij? Nee, zei ik. Dat had hij niet verwacht. Hij werd boos, dan was ik geen goede christen volgens hem, waarom wilde ik hem niet vergeven? Omdat jij geen berouw heb, zei ik, jij vraagt alleen maar om vergeving, zodat je verder geen problemen krijgt, maar je doet het zo weer als je de kans krijgt. En zo werkt het dus niet. Hij droop af.
Later snapte ik hem, terwijl hij weer een fiets aan het jatten was van achter ons pand.

Poetler

Maar goed, wat moet je dan met deze tekst?

Mattheüs 18:21 Toen kwam Petrus naar Hem toe en zei: Heere, hoeveel keer zal mijn broeder tegen mij zondigen en ik hem vergeven? Tot zevenmaal toe?
22 Jezus zei tegen hem: Ik zeg u: niet tot zevenmaal, maar tot zeventig maal zevenmaal.

Als je dit tot het extreme doortrekt, moet je zondaars telkens maar weer vergeven. Toch?
Het tegengif tegen extremistische uitleg is echter te vinden bij Johannes.

1 Johannes 5:16 Als iemand zijn broeder ziet zondigen, een zonde niet tot de dood, dan moet hij tot God bidden, en Hij zal hem het leven geven, namelijk aan hen die niet zondigen tot de dood. Er is een zonde tot de dood; daarvoor zeg ik niet dat hij moet bidden.
17 Elke ongerechtigheid is zonde; en er is zonde die niet tot de dood leidt.

Er is een zonde tot de dood; daarvoor zeg ik niet dat hij moet bidden.

In de eerste plaats wordt er bij Petrus gesproken over BROEDERS (en dus ook zusters). Het gaat niet over Jan en Alleman. In de tweede plaats gaat het daar over alledaagse zonden, niet over doodzonden, zoals Johannes beschrijft.
Als Petrus naar Jezus toegaat, zegt hij zoveel als: mijn medegeloofsgenoot houdt er bijzonder onhebbelijke gewoontes op na, die mij mateloos irriteren en niet naar Uw wil zijn. Hoe vaak moet ik dat maar laten gebeuren? Petrus zegt niet: mijn criminele buurman heeft inmiddels zes van mijn twaalf kinderen vermoordt, zal ik hem nog één keer vergeven en daarna niet meer?

Als je Jezus’ 70x7 keer los bekijkt van de rest van de bijbel en tot het uiterste oprekt, dan krijg je rare dingen. Wij maken in onze wetgeving een verschil tussen civiele zaken en juridische zaken. Civiele zaken zijn: de buurman laat zijn boom over de schutting groeien en ik krijg alle bladeren in de tuin om op te ruimen. Of: de buurman heeft keiharde muziek aan en ik kan niet slapen. Dat zijn zonden niet-tot-de-dood. Zonden tot de dood zijn criminele zonden waarop naar de wet van Mozes de doodstraf stond. Zoals overspel bijvoorbeeld.

En dus vraagt Petrus ook niet: hoe vaak moet ik mijn broeder vergeven die met mijn vrouw slaapt. Zeven keer?
70x7 gaat over alledaagse, niet-criminele zonden tussen gelovigen onderling. Wij moeten uiterst(!) verdraagzaam zijn ten opzichte van elkaar.

Maar als je daar wij-moeten-alles-en-iedereen-instant-vergeven van maakt, dan moeten we ‘broeders’ die aan kleine kinderen zitten ook maar vergeven in plaats van de kerk uitzetten? Zie je hoe dit domweg niet klopt?

Vergeving heeft pas zin als de ander berouw heeft, als er sprake van bekering is. Laat dat eerst maar eens blijken dan.

Ik geloof eerder dat zulke mannen de behandeling van de farao krijgen. 

Wat Hitler en Poetin betreft: zulke mannen zijn zo ver heen en van God afgedwaald dat zij niet plotsklaps tot geloof zullen komen en vergeven worden. Laten we wel wezen. Ik geloof eerder dat zulke mannen de behandeling van de farao krijgen. Dat God hun hart verhard en het kwaad dat zij veroorzaken op hun eigen hoofd terecht laat komen als een oordeel.

Dus om de vraag van deze column concreet te beantwoorden: Poetin is mijn broeder niet, maar een tegenstander van mens en God en zijn zonden zijn geen onnozele dingen, maar grote doodzonden. Voor hem is er misschien vergeving als hij net zoals Zacheüs iedereen die hij tekort gedaan heeft viervoudig terugbetaalt (zie Lukas 19:8). Maar jij en ik weten maar al te goed, dat dat NOOIT gaat gebeuren.

Nee, mijn gebed in dit geval is dat van Openbaring 6:10 “Tot hoelang, heilige en waarachtige Heerser, oordeelt en wreekt U ons bloed niet aan hen die op de aarde wonen?” 

 

Zo, dat moest ik even kwijt.