Discussies met atheïsten over het ontstaan van de aarde zijn voor de meeste mensen net zoiets als je auto naar een garage brengen: jij hebt geen verstand van al die techniek, je moet maar geloven wat ze er allemaal over zeggen, maar je krijgt wel een enorme rekening gepresenteerd. Als je dan wilt weten waarom, dan krijg je een bla-bla verhaal van allemaal technische details, waar je bij af moet haken.
Dus laten we het nog eens een keer over fossielen en aardlagen hebben. Maar dan heel basic, zonder ons te verliezen in honderdduizend details, zodat we het overzicht niet kwijtraken.
Ten eerste: de continenten drijven
De buitenste korst van de aarde bestaat uit zwaarder basalt onder de oceanen, terwijl de continentale platen van lichter graniet gemaakt zijn. Deze korst drijft als het ware op de plastische,
vervormbare asthenosfeer, dat is de buitenste laag van de aardmantel. Tussen de, laten we zeggen ‘vloeibare’ asthenosfeer en de aardkorst bevindt zich een laag hard, maar vanwege de hoge druk toch nog relatief flexibel
peridotiet, dat weer zwaarder is dan basalt. Dit heet de lithosfeer. Zie afbeelding hieronder.
 |
| Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Asthenosphere#/media/File:Subduction-en.svg |
Dit klinkt allemaal ingewikkeld, maar je kan het het beste vergelijken met een zware man (oceaanbodem) en een slanke vrouw (continenten) die op een waterbed liggen. Door het gewicht van de man komt de vrouw omhoog en boven het zeeniveau uit.
Ten tweede: er is tektonische activiteit
Ja, onder de korst is er hete, vloeibare magma, waardoor de continentale platen bewegen. Er ontstaat nieuwe oceaanbodem en de platen botsen op elkaar, dan wel drijven uit elkaar. Dat
noemen we: tektonische activiteit. Daardoor is de geologische structuur uiteindelijk overal complex, maar dat doet niet af aan het basisprincipe dat de continenten van graniet ‘drijven’ op de zwaardere onderlaag
en omhoog gehouden worden door de zware oceaanbodem.
Ten derde: aardlagen zijn door water afgezet
Aardlagen zijn sedimentaire afzettingen. Dat wil zeggen: ze worden afgezet door, in en onder water. Lees dit nog een keer. Je hebt water nodig om ‘afzettingen’ te krijgen. In dat woord ’ afzetten’ zit opgesloten dat kleine deeltjes door WATER meegenomen worden
en AFGEZET worden. Dat is neerstrijken, tot stilstand komen op de bodem. Grote deeltjes worden eerder afgezet, kleine deeltjes later. Daardoor krijg je lagen. Dat heet aardlagen. Ik herhaal: door/in/onder water afgezet. Dat kan door rivieren, meren, vloedgolven, zeeën en oceanen gedaan worden in oplopende volgorde van hoeveel sediment ze af kunnen zetten. Wind- en woestijnafzettingen komen procentueel heel weinig voor. Het grootste deel van de afzettingen zijn marien, dwz van zeeén en oceanen.
Ten vierde: verstening vindt in sedimentaire afzettingen plaats
Versteende fossielen worden vrijwel alleen in sedimentaire aardlagen gevonden. Vulkanische as kan ook organismes bedekken en isoleren, zodat fossilisering optreedt, maar dat betreft
zeldzame uitzonderingen. Je kan ook mummificering hebben als dieren in een moeras of teerput terecht komen, maar dat is geen verstening. Dus de overgrote meerderheid van de fossielen wordt in door water afgezette lagen gevonden.
En dat is volstrekt logisch. Verstening is geen natuurlijk proces dat onderdeel is van de normale kringloop van deze wereld. Normaal is dat dieren doodgaan en óf gegeten worden,
óf verteren en vergaan. Verstening kan daarom alleen plaatsvinden als het organisme begraven wordt in sediment en van lucht en zuurstof afgesneden is. Dan vergaat het niet, maar kristalliseert het na verloop van tijd.
Dit is daarom een heel belangrijke clou: fossielen ontstaan in door water afgezette sedimenten.
Ten vijfde: op alle drijvende continenten zijn (mariene) sedimenten te vinden
Over vrijwel de gehele aarde liggen er BOVENOP de boven het zeeniveau uitkomende, DRIJVENDE continenten soms wel kilometers dikke mariene aardlagen met daarin versteende fossielen.
 |
| Er liggen overal op aarde mariene afzettingen bovenop de drijvende continenten. |
Volgende vraag: hoe kunnen de drijvende continenten onder water komen te staan? Het antwoord is: doordat de oceaanbodem door tektonische activiteit tijdelijk omhoog gekomen is en het water van de oceanen daardoor over de continenten spoelde.
Conclusie
De hele simpele, niet zo heel erg moeilijk te begrijpen conclusie is: overal op aarde hebben de continenten onder water gestaan. En daar waar zogenaamde rivier-, wind- en andere ‘land’-afzettingen
zijn, kunnen deze getypeerd worden als tijdelijke kustgebieden, waar de werking van eb en vloed het landschap creëerde.
Ja maar, roepen de atheïsten dan, daar gingen miljoenen jaren overheen en soms stond het hier onder water en soms daar. Ja, ja. Dan hebben we dus HONDERDEN lokale oceaan-overstromingen gehad? Die kilometers dikke afzettingen op de continenten maakten, soms wel ter grootte van een half continent? Dan hebben de DRIJVENDE continenten maar liefst miljoenen jaren onder water gelegen, dan hier dan daar.
Laat ik het voor nu maar even zo stellen: als je die hele lange, vertroebelende tijdsfactor weghaalt uit de atheïstische leer van het ontstaan van de aardlagen, dan zie je een tijdelijke, door ongewone tektonische activiteit aangedreven, catastrofale, wereldwijde overstroming van al de continenten, waarbij massale sterfte van plant en dier IN WATER gebeurde, die in relatief korte tijd begraven en afgezet werden in sedimentaire aardlagen.
Sommige mensen zouden dat Noachs vloed noemen.
AI naschrift
Ik heb ChatGPT uiteraard niet kunnen overtuigen van het concept van Noachs vloed, omdat deze qua interne logica toch echt niet verder komt dan wat de ‘algemene consensus’
is. Toch heb ik bovenstaand gedachtegoed uitgebreid laten testen, waarbij ChatGPT regelmatig ‘zijn excuses maakte’ als ik op een inconsistentie wees. ChatGPT is wat dat betreft een soort vriendelijke atheïst,
waarbij de emoties niet onmiddellijk hoog oplopen.
Zo blijft ChatGPT bijvoorbeeld voet bij stuk houden dat de immense Morrison Formatie (met massagraven van dinosauriërs) continentale (dat is niet door oceaan of zee veroorzaakte) afzettingen zijn, maar wél regelmatige 'mariene incursies' gehad heeft. Hoe zulk lokale incursies dan plaats zouden hebben moeten vinden bovenop de drijvende continentale platen, blijft een raadsel gehuld in een heleboel algemeen bla bla en herhalingen. Toen ik suggereerde dat ik ‘continentale afzettingen met regelmatige lokale mariene incursies’ een kustgebied zou noemen waar de getijden-werkingen van eb en vloed hun sporen achtergelaten hebben, werd grif beaamt dat dat het geval moest zijn geweest. Bij het zakkende water van de vloed (en het gelijktijdige omhoogkomen van het gebied door botsing van de platen) zijn ook zulke hooggelegen gebieden namelijk tijdelijk een dergelijk kustgebied geweest. Maar de conclusie dat dat met Noach te maken zou hebben, kan AI dus niet trekken, want zo is het niet getraind.
1 Overigens zijn plaatjes met dwarsdoorsnedes van sedimentaire lagen die bovenop de continentale platen liggen, die zelf weer bovenop de aardkost drijven, nauwelijks tot niet te vinden. Je ziet óf schema’s van de aardkorst (zoals het plaatje van wikipedia), óf dwarsdoorsnedes van aardlagen. Zou je ze namelijk samen zien dan zou het meteen opvallen dat het raar is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten