woensdag 21 februari 2024

051 - Het teken van het beest: Openbaring 13 is alleen maar goed te begrijpen als je Daniël 7 er naast legt.

Openbaring 13 gaat over het beest uit de zee (vers 1), het beest uit de aarde (vers 11), het levende (afgods)beeld dat ervan gemaakt wordt (vers 15), het teken van het beest (vers 16) en jawel: 666 (vers 18). Dat is nogal wat en er doen heel wat speculatieve uitleggingen de ronde, die allemaal even verleidelijk zijn om na te volgen.
De sleutel tot het begrijpen van deze beelden kan gevonden worden in het Oude of Eerste Testament. Zo ongeveer ALLE beelden in Openbaring refereren naar eerdere profetieën. Soms worden zelfs hele stukken letterlijk geciteerd1. Dus als je iets uit wilt leggen van Openbaring, dan moet je die eerdere profetieën ernaast leggen.
En zo zijn Openbaring 13 en Daniël 7 twee handen op één buik, of twee kanten van dezelfde medaille. Openbaring 13 gaat verder, waar Daniël 7 gebleven was. Kijk maar.

Daniël 7:3 en vier grote dieren stegen op uit de zee, die van elkaar verschilden.

We zien dieren die uit de zee komen, net zoals in Openbaring 13. Dit betreffen een leeuw (vers 4), een beer (vers 5), een luipaard (vers 6) en een gruwelijk, verder ongespecificeerd vierde beest (vers 7).
Gelukkig is Daniël 7 behoorlijk specifiek, want in vers 23 staat:

Daniël 7:23a Hij zei het volgende: Het vierde dier zal het vierde koninkrijk op aarde zijn, dat verschillen zal van al de andere koninkrijken.


Met andere woorden: een beest dat uit de zee komt, is een KONINKRIJK. Daarmee kunnen we vervolgens ook constateren dat de zee de VOLKERENZEE is. In de oudheid was dat vooral ook de middellandse zee, waar alle volken zich zo ongeveer rondom gevestigd hadden.

Zo stellen ook wij ons vandaag de dag landen nog als dieren voor. De VS is een adelaar, Rusland een beer en wij Nederlanders hebben een leeuw.

We kunnen de vier dieren van Daniël identificeren als het Babylonische Rijk, dat opgeslokt werd door het Perzische Rijk, dat ingenomen werd door het Griekse Rijk, dat ingevoegd werd bij het Romeinse Rijk. Het vreselijke vierde dier dat alles vermaalt, is daarom het Romeinse Rijk.
En wat lezen we nu in Openbaring 13?

Openbaring 13:2a En het beest dat ik zag, leek op een panter, en zijn poten waren als die van een beer, en zijn muil was als de muil van een leeuw.

We komen (elementen van) de drie dieren van Daniël 7 weer tegen. Maar het betreft nu een samengesteld dier. Het is geen van die drie. Maar 1+1=2, dus er kan maar één conclusie mogelijk zijn: het samengestelde beest uit de zee van Openbaring 13 is het vierde ongespecificeerde koninkrijk van Daniël 7, dat de drie voorgaande overnam en overtrof. Openbaring 13 gaat dus over het Romeinse Rijk.

Daniël 7 zegt ook wat het beest uit de aarde is:

Daniël 7:17 Die grote dieren, die vier in getal zijn, zijn vier koningen, die uit de aarde zullen opstaan. 

Het zijn vier koningen. Maar er hebben altijd wel meer dan één koning geregeerd over die koninkrijken, dus deze ‘koning’ moet vooral opgevat worden als een titel, niet als een persoon. Het betreft daarom KONINGSCHAPPEN. Een bepaalde type regeerders. In geval het Romeinse Rijk was dit de typische keizercultus, waarin de keizer als een god aanbeden moest worden op straffe van de dood.

Het levende afgodsbeeld is dan uiteindelijk de specifieke keizer die op een bepaald moment dat koningschap vervulde.
Het teken van het beest is de afbeelding van die goddelijk geachte keizer op alle munten, zonder welke niemand kon betalen.
Als je daadwerkelijk die keizer als god aanbidt, dan wordt je geestelijk gemarkeerd als zijnde het eigendom van de draak, de duivel, die achter dit alles zit.
Maar weet je wat? Het nummer van het beest is drie keer zes. Het is het nummer van een mens. Het is een slap aftreksel van de drie-enige God. De keizer is geen god, ook al lijkt hij op het lam, maar het is een gewoon mens.

En op deze manier worden alle boxjes van Openbaring 13 afgevinkt en hebben we geen speculatieve theorieën meer nodig alsof dat teken van het beest nog een keer fysiek staat te gebeuren in de vorm van streepjescodes, elektronische betaalmiddelen, onderhuidse chips of wat niet al.

Zo, dat moest ik even kwijt.



1  Bijvoorbeeld in Openbaring 21:23 dat uit Jesaja 60:19 komt en vers 24 uit Jesaja 60:3 en vers 25 uit Jesaja 60:11.

woensdag 14 februari 2024

050 - Moet bij jou ook ‘de boze geest van succes’ uitgedreven worden?

Het Nieuwe Testament staan allerlei verhalen van mensen die door demonen bezeten zijn en soms stuiptrekkend over de grond rollen1. Moderne wetenschappelijke inzichten hebben dit allemaal naar het rijk der fabelen gestuurd. Dat leidt ertoe dat een bepaalde categorie bijbeluitleggers liever maar een vertaalslag maakt en moderne demonen en afgoden identificeren, zoals afgoden van seks, macht, geld, werklust enzovoorts. ‘Demonen’ van pietluttigheid, geldzucht, smetvrees of dwangcontrole moeten dan ‘uitgedreven’ worden. Op die manier moeten de bijbelverhalen aannemelijk gemaakt worden voor een modern publiek.

Toch denk ik dat er wat anders aan de hand is. Het volk van Israël leefde in een wereld vol van valse religie en afgoderij, wat met de meest gruwelijke praktijken gepaard ging. Israël heeft altijd de grootst mogelijke moeite gehad om daar vrij van te blijven. Daarom moest God hen in de Assyrische (Israël) en Babylonische ballingschap (Juda) voeren.

Nu wordt er in allerlei profetieën aangekondigd dat er een tijd aan zal breken waarin al die afgoderij verdwijnen zal!

Ezechiël 36:25 Ik zal rein water op u sprenkelen en u zult rein worden. Van al uw onreinheden en van al uw stinkgoden zal Ik u reinigen.2

Zacharia 13:2 Op die dag3 zal het gebeuren, spreekt de HEERE van de legermachten, dat Ik uit het land de namen van de afgoden zal uitroeien, zodat aan hen niet meer gedacht zal worden. Ja, ook de profeten en de onreine geest zal Ik uit het land wegdoen.

Micha 5:11 Ik zal de toverijen uit uw hand uitroeien
en u zult geen wolkenduiders meer hebben.
12 Ik zal uw afgodsbeelden en uw gewijde stenen uit uw midden uitroeien,
zodat u zich niet meer zult neerbuigen voor het werk van uw handen.
13 Ik zal uw gewijde palen uit uw midden wegrukken
en uw steden wegvagen.4

Zoals uit de context begrepen kan worden (zie de voetnoten), heeft dit telkens te maken met de komst, de tijd en de missie van de Messias. Waar zijn Baäl, Astarte, de zonnegod en wat niet al gebleven? Al de afgoden van weleer hebben het veld geruimd. Dat wil zeggen, onder invloed van tweeduizend jaar Christendom. Ja, in de marge duiken ze nog wel eens op en in Afrika vind je nog veel voorouderverering en allerlei vormen van afgoderij en hekserij. Daar kan je dus ook nog allerlei bizarre vormen van bezetenheid en occultisme vinden. Maar in het Westen is door het Christendom al het geloof in demonen, voorouders, geesten, goden en noem maar op verdwenen. Zeus, Jupiter, Thor... ze zijn allemaal naar het rijk der fabelen gestuurd.

Dat gaf wel een probleem voor de mensen die God niet wilden dienen. Want er was geen enkel goed alternatief meer. Toen Charles Darwin met zijn evolutietheorie kwam, deed hij enerzijds een grote ontdekking, namelijk dat soorten niet statisch zijn en dus nooit zouden kunnen veranderen, maar dat ze dynamisch zijn en zich aan kunnen passen aan lokale omstandigheden5. Anderzijds speculeerde hij dat alle typen planten en dieren ook gemeenschappelijke voorouders zouden hebben en al het leven uit eencelligen zou zijn ontstaan. Vanaf dat moment was er een redelijk met het verstand te begrijpen alternatief voor het ontstaan van de wereld en het leven. Dat is alles wat nodig was voor het atheïsme om een enorme vlucht in het Westen te nemen. Zij zegt eenvoudig dat er geen enkele god bestaat, er geen geestelijke wereld is, er geen engelen, duivels of demonen zijn en de mens ook geen geest heeft. Alles is natuurlijk, biochemisch te verklaren. Van demonen stuiptrekkende mensen noemen we nu epilepsie6, of het is bijvoorbeeld psychopathische inbeelding. Met medicijnen kunnen we zelfs bepaalde ziektebeelden afremmen.

Maar is daarmee de demonie zoals we die in het Nieuwe Testament tegenkomen tot fake news te verklaren? Nee. Tweeduizend jaar Christendom heeft heel erg veel afgoderij en demonie uitgedreven uit onze samenlevingen. Maar nu moeten we niet net gaan doen alsof het niet meer bestaat of nooit bestaan heeft. Kijk maar even over de grenzen van het Westerse Christendom heen en je komt nog allerlei bizarre toestanden tegen, waar de moderne wetenschap geen antwoord op heeft.

Naturalistisch atheïsme bant geen afgoden en demonen uit, zij bant alleen het GELOOF erin uit. Aanhoudend geloof in Christus doet dat wel en HEEFT dat gedaan. Maar dan moet je daarna niet net doen alsof het nooit bestaan heeft en met slappe, moderne aftreksels aankomen, die helemaal geen afgoden zijn.

Dus nee, de ‘geest van succes’ hoeft niet uitgedreven te worden. Sommige dingen zijn gewoon dom, onverstandig, of zelfs regelrecht zondig.



1  Zoals Marcus 1:21-28, 5:1-20, 7:24-30, 9:14-29.
2  Dat is wanneer God een nieuw hart van vlees zal geven in plaats van een hart van steen (vers 26) en Zijn Geest uit zal storten (vers 27). Dat begon op de Pinksterdag.
3  Dat is de dag waarop er een bron geopend zal worden tegen de zonde en onreinheid (vers 1). Welke, zoals wij inmiddels weten, gekomen is met de dood en opstanding van Jezus Messias.
4  Dat is nadat de Heerser in Bethlehem geboren zal zijn (vers 1) en het overblijfsel van Jakob (de vroege Joodse Kerk onder leiding van de apostelen) als dauw voor de wereld zal zijn (zie het boek Handelingen).
5  Een ander woord hiervoor is variatie. Deze komt eenvoudigweg tot stand door ingebouwde genetische mechanismes om variatie tot stand te brengen, zoals de recombinatie van chromosomen. Mutaties kunnen niet-essentiële genen uitschakelen en dat draagt ook bij aan variatie. Dat heeft verder weinig tot niets te maken met fundamentele, structurele evolutie.
6  Epilepsie is geen demonie en demonie is geen epilepsie. Epilepsie kan een natuurlijke oorzaak hebben, maar demonie kan een op epilepsie lijkende aanval teweegbrengen.

maandag 5 februari 2024

049 - Genesis is waarschijnlijk NIET door Mozes geschreven

Traditioneel worden de eerste vijf boeken van de Bijbel toegeschreven aan Mozes. Op verschillende plekken daarin (Exodus 17:14; 24:4; 34:27, Numeri 33:1-2, Deuteronomium 31:9-11, 31:24-26) wordt gezegd dat Mozes alles op moest schrijven wat God hem vertelde. Maar dat geldt niet voor het boek Genesis. De naam van Mozes komt daar niet in voor.

Jezus verwijst op tal van plekken (Mattheüs 8:4, 19:7-8, Markus 7:10, 12:26, Lukas 5:14, 16:29-31, Johannes 5:45-47, 7:19) naar ‘Mozes’, waarmee Hij met name de wet bedoelt die door Mozes tot ons gekomen is. De ‘wet’ is te vinden in Exodus, Leviticus Numeri en Deuteronomium. Genesis bevat de familie-geschiedenissen van Adam tot en met Jozef.
Jezus verwijst ook wel naar het boek Genesis (Mattheüs 19:4-6, 23:35, 24:37-39, Johannes 8:56), maar nergens schrijft Hij het expliciet aan Mozes toe.

Johannes 7:22 is wat het dichtste bij komt, waar Mozes en Genesis samen genoemd worden.

Johannes 7:22 Welnu, Mozes heeft u de besnijdenis gegeven – niet dat zij van Mozes komt, maar van de vaderen – en u besnijdt iemand op de sabbat.

‘Mozes’ gaf de besnijdenis als wet in Leviticus 12:3. Maar dan geeft Jezus heel nauwkeurig en terecht aan dat de besnijdenis niet vanaf Mozes gegeven was, maar al vanaf Abraham, zoals in Genesis 17:10 staat. Nou zou je kunnen zeggen dat hiermee Mozes als auteur in verband gebracht wordt met Genesis. Maar die conclusie gaat toch net iets te ver. Jezus onderscheidt hier ‘de vaderen’ van Mozes. Vaderen staat in meervoud. Abraham was was slechts één van ‘de vaderen’. Izak en Jakob horen daar op zijn minst bij. En Jakobs twaalf zonen dan ook.
Als ‘Mozes’ de Wet inhoudt, dan betreft ‘de vaderen’ het boek Genesis. En die twee worden hier dan apart van elkaar genoemd, waarbij Genesis dus NIET van Mozes afkomstig is.

Het volgende wat we over Genesis moeten zeggen is dat het een SAMENGESTELD boek is. Dat geldt voor veel heel meer bijbelboeken overigens, maar Genesis is een geval apart, want het bestaat uit zogeheten toledoth1. Dat is een Hebreeuws woord dat generaties of afstammelingen betekent, maar helaas op allerlei plekken totaal verschillend vertaald wordt, zodat het nauwelijks meer terug te vinden is in onze vertalingen. Maar dit zijn ze:

  1. Generaties van hemel en aarde, 2:4
  2. Generaties van Adam, 5:1
  3. Generaties van Noach, 6:9
  4. Generaties van Sem, Cham, Jafeth, 10:1
  5. Generaties van Sem, 11:10
  6. Generaties van Terah, 11:27
  7. Generaties van Ismaël, 25:12
  8. Generaties van Izak, 25:19
  9. Generaties van Esau, 36:1,9
  10. Generaties van Jakob, 37:2

Nu is het zo dat vanaf hoofdstuk 37 de geschiedenis van Jozef vertelt wordt. De stijl van vertelling hier is veel uitvoeriger en van een ander karakter dan van de voorgaande toledoth of familiegeschiedenissen. Dat is te begrijpen, want Jozef werd als jonge jongen als slaaf verkocht en kwam in Egypte terecht, waar hij uiteindelijk onderkoning onder de farao werd. Zijn verhaal is op Egyptische bodem ontstaan en opgeschreven. Die van zijn voorouders zijn in Kanaän en Mesopotamië ontstaan.
We hebben dus elf familiegeschiedenissen en tien vermeldingen van “Dit is de toledoth van”. We moeten daarom concluderen dat deze formulering telkens ACHTERAF gegeven wordt. Genesis 2:4 is de AFSLUITING van de generatie van de hemel en de aarde die we daarvoor gelezen hebben. En de familiegeschiedenis van Jakob (37:1) wordt niet VANAF hoofdstuk 37 verteld, maar tot daar aan toe. En dan begint die van Jozef pas.

Deze formulering is een aftiteling, zeg maar als een handtekening en het is geen opschrift of titel voor wat komen gaat. Maar het is helaas wel telkens als aankondiging van het volgende vertaald.

Nu is het zo dat een zekere luchtmacht commandant P.J. Wiseman die in Irak gestationeerd was, ontdekt heeft dat deze toledoth-structuur overeenkomt met de manier waarop er in de oudheid op kleitabletten geschreven werd. Hij heeft daarover een boek geschreven dat later door zijn zoon D.J. Wiseman, die professor in de Assyriology was, is gecorrigeerd en geactualiseerd.2
Dat betekent de vermelde namen in de toledoth-formuleringen de AUTEURS waren van de in spijkerschrift op kleitabletten geschreven familiegeschiedenissen en stambomen. Waarbij alleen de eerste aan God zelf toegeschreven moet worden.

Mozes heeft deze verhalen in dat geval dus niet opgeschreven vanuit een mondelinge overlevering. Hij heeft die kleitabletten vooral VERTAALD naar het Hebreeuws en ze gebundeld in een enkel boek dat Genesis is gaan heten.
Hij had aan het hof van Egypte per slot van rekening ook de opleiding gehad om dit te kunnen doen.

Zo, dat wilde ik even kwijt.
(En nu kan je ook mijn stripverhaal van Genesis beter begrijpen!)



1  Zie https://biblehub.com/hebrew/8435.htm
2  “Ancient Records and the Structure of Genesis” (Nashville: Thomas Nelson, Inc., 1985)

Aanbevolen post

013 - Als God een koe is...

Stel je eens even voor dat er intelligent leven op Mars ontdekt is. En dat wij en zij graag kennis uit willen wisselen. Voor de goede orde: ...

Populaire posts