Iedereen erkent eigenlijk wel dat Markus het oudste of vroegste verslag van Jezus’ leven is, al was het alleen al omdat Mattheüs en Lucas zijn materiaal gebruikt hebben en dus later kwamen. Eusebius (325 nChr. Kerkgeschiedenis 3.39.15) citeert Papias, bisschop van Hiërapolis (ca. 110 nChr.) die zegt dat Markus de “tolk” (hermeneutes) was van Petrus, en diens prediking opschreef zoals hij zich dat herinnerde. Eusebius citeert ook (in Kerkgeschiedenis 6.14.6) Clemens van Alexandrië (ca. 150-215 nChr.) als hij zegt dat Markus het evangelie in Rome schreef op verzoek van Petrus’ toehoorders.
Daar zijn twee problemen mee. Ten eerste spreken de kerkvaders elkaar nog wel eens tegen, dus je moet hun geschriften wel serieus nemen, maar niet zomaar verabsoluteren als ze driehonderd
jaar later iets zeggen. Ten tweede is de tijd dat Petrus in Rome werkzaam zou zijn enorm kort. Hij zou tijdens de vervolging onder Nero, na de brand in Rome (64 nChr.) vermoord zijn net zoals Paulus. Handelingen en de latere
Timotheüs-brieven zeggen niets over Petrus die te Rome werkzaam zou zijn, terwijl Paulus in 2 Timotheüs zijn naderende dood al aan voelt komen.
Maar wat zou kunnen, is dat Markus al veel eerder zijn evangelie geschreven en verspreid heeft in Griekenland en dat hij, in Rome aangekomen1,
voor de Romeinen ook een kopie gemaakt heeft met kleinere toevoegingen en updates. Er staan namelijk hier en daar aanvullingen in Markus die Mattheüs en Lukas niet overgenomen hebben in omringende gedeeltes die zij wel gekopieerd
hebben.2
Daarmee ontstaat de vraag: wanneer zou Markus (met Petrus) zijn eerste versie al hebben kunnen schrijven dan?
Punt is dat Petrus op mysterieuze wijze verdwijnt in Handelingen 12, nadat hij op wonderbaarlijke wijze bevrijd is uit de gevangenis omdat Herodes hem wilde doden. 12:17 zegt: “En hij ging naar buiten en reisde naar een andere plaats.” Petrus verlaat Jeruzalem, maar Lukas gaat niet vertellen waar naar toe, want dan kon Petrus daar ook wel eens opgepakt gaan worden.3 Wel vertelt hij (in 12:25) dat Barnabas en Saulus Markus(!) meenemen naar Antiochië. Dat was de centrale hub van waaruit het evangelie naar de rest van het Romeinse Rijk uitwaaierde (Handelingen 12:25-26), vooral ook onder niet-Joden.
Gelukkig voor ons verklapt Paulus later terloops in de Galatenbrief (2:11) dat Petrus OOK in Antiochië was! Er was zelfs een wederzijdse erkenning tussen Petrus en Paulus dat Petrus zijn bediening onder de Joden had en Paulus onder de niet-Joden (2:7). En Petrus “at daar met de heidenen” (vers 12), terwijl Petrus geen Grieks sprak volgens Papias. Maar ja wacht, Markus was toch ook in Antiochië...4 Zou Petrus als hij in Antiochië is, dan ook niet (s)preken voor die grote groep geïnteresseerden? Zoals hij altijd en overal deed? Met Markus als tolk? Natuurlijk wel.5
Het was Petrus inmiddels (door zijn visioen en wat er met Cornelius gebeurde) overduidelijk dat God wil dat hij met de sleutels die Jezus hem gegeven heeft6, de deuren van het Koninkrijk van God opent voor de niet-Joden. Maar hoe moeten zij horen van Jezus? Al de Israëlieten kenden Jezus wel, want Hij had drieënhalf jaar publiekelijk opgetreden in het land en het was niet niks wat er allemaal gebeurd was. Het land liep vol met ooggetuigen en mensen kwamen dan ook met duizenden tegelijk tot geloof. Maar de Grieken en Romeinen kenden die verhalen alleen maar van horen zeggen. Echter... in Antiochië konden mensen rechtstreeks van de eerste apostel van Jezus horen wat Hij gezegd en gedaan had! Met een tolk erbij weliswaar en onder de radar7, maar goed.
Dus wat is er nu meer voor de hand liggend dan dat de gelovigen in Antiochië - net zoals ze in Rome deden volgens Clemens - Markus vroegen of hij de Woorden en gebeurtenissen van
Jezus op wilde schrijven voor hen? Of denk je dat Petrus dat zelf niet ook al wel kon bedenken?
Of wat dacht je van Paulus? Zou hij niet Petrus en Markus vragen om een verslag in het Grieks te schrijven van de dingen waar hij zelf niet een directe getuige van was, welke hij zou kunnen
gebruiken in zijn missie onder de niet-Joden? Hoe moeten zij het anders horen en geloven?
Zou dat ook de reden zijn, waarom Markus meeging op zijn reizen? Als scriba om voor elke nieuwe gemeente kopieën te maken? Zou Lukas daarom Markus ook telkens weer genoemd hebben,
omdat hij zo’n belangrijke rol vervulde?
En waarom schrijft Petrus in zijn eerste brief (5:12) dat hij met maar weinig woorden schrijft? Hallo, je bent apostel en kroongetuige! We willen niet weinig woorden van je horen,
we willen ALLES van je horen. Oh maar wacht, al dat andere had Markus al geschreven en hij hoefde alleen maar een persoonlijke brief met bemoedigingen ernaast te schrijven en mee te geven.8
Zie je hoe alle puzzelstukjes in elkaar vallen?
1 Volgens 2 Timotheüs 4:11 was Markus inderdaad met Paulus in Rome.
2 De passages in Markus 4:13, 4:38, 7:31-37, 8:22-26 ontbreken in Matteüs en Lucas, ondanks dat zij de omliggende teksten wel overnamen. Dat kan wijzen op het bestaan van een oudere versie van Markus die Mattheüs en Lukas tot hun beschikking hadden, waar de kernverhalen (gelijkenissen, wonderen, kruisiging) wel in stonden, maar die de specifieke details en wonderverhalen mistte, die Markus later toevoegde, mogelijk in Rome. Ook zijn er zogeheten korte en lange eindes (Markus 16:9-20), met extra verzen over Jezus’ verschijningen en opdracht aan de discipelen. Dat ondersteunt het idee dat er meerdere versies van Markus in omloop waren en dat Markus kleine wijzigingen aan zijn verslag toegevoegd kan hebben in de loop van de tijd.
3 Wat een indicatie is dat Lucas dit al opgetekend zal hebben, terwijl het gevaar voor Petrus nog bestond. Dat is in ieder geval dus nog tijdens zijn leven.
4 Petrus en Markus waren heel close. Hij kende hem al als de zoon van Maria, in wiens huis zij verbleven toen hij bevrijd werd uit de gevangenis. In 1 Petrus 5:13 noemt Petrus hem zelfs ‘zijn zoon’.
5 Paulus schrijft verder in 1 Korintiërs 9:5 dat Petrus (Kefas) samen met zijn vrouw is. Dus het lijkt erop dat Petrus zich voor langere tijd gevestigd had in Antiochië. Wat niet uitsluit dat hij daarbij ook andere plekken bezocht kan hebben natuurlijk.
6 Zie Matteüs 16:19.
7 In 1 Petrus 5:13 schrijft Petrus dat zij ‘in Babylon’ zijn om dus niet de locatie te verraden van waar zij zich bevinden: Antiochië.
8 Petrus schrijft typisch aan de regio’s Pontus, Galatië, Kappadocië, Asia en Bithynië (1 Petrus 1:1). Dat zijn de eerste regio’s ten Noorden van Antiochië. Dat betekent dat deze brief in de beginfase van de verspreiding over het Romeinse Rijk geschreven moet zijn, toen Paulus en anderen nog niet in Macedonië, Achaje of Rome waren geweest. De vervolging waar Petrus over schrijft is die van de Joodse leiders en Herodes, waarvoor hijzelf op een onderduikadres moest zitten. In 1 Petrus 5:13 noemt Petrus Markus zijn zoon. Een sterkere aanbeveling voor het Evangelie dat Markus geschreven had - zonder te zeggen dat hij het geschreven had - is er niet.